13 Aralık 2014 Cumartesi

Emice



  3 yıl önce tanıdım seni Emice. Ortak noktamız her zaman ki gibi Trabzonspor’du. Bu renklere gönül vermiş insanlar arasında en yüreklisiydin sen. Yaşın ilerlemişti ama o kadar enerjiktin ki senin gibi kimse yoktu, olamazdı kimse senin gibi. Bu ansızın gidişin hiç olmadı Emice hem de hiç.

  Gençtin hepimizden, davamızda en önde sen vardın. Her yerde sen vardın. İtalya da İsviçre de. Şimdi sen yoksun kim taşıyacak bu bayrağı, gücümüz yetebilecek mi Emice . Senin gibi olabilecek miyiz acaba he ?

  Her daim gülerdi yüzün, abimizdin, akıl hocamızdın, nasihat ederdin, yol gösterirdin bize, yanımızda olurdun her zaman, şimdi sensizliğe nasıl alışırız Emice  ?

  Beni her gördüğünde ay em et karabük derdin öyle bilmiştin beni, şimdi kim bu şekilde karşılayacak beni , kim gülüp sarılacak Emicem. Bu ansızın gidişin hiç olmadı Emice hem de hiç.

  Arkanda o kadar seven bıraktın ki. Seni tanıyıp tanımayan ismini duyan herkes bu gidişinin ardından gözyaşlarını tutamadı. Hani birilerinin değeri onu kaybedince anlaşılırdı ya. Bu kayıp öyle değil, en değerlimizdin sen bizim öyle de kalacaksın.


  Senin yokluğuna nasıl alışacağız hiç bilmiyorum  Emicem. Allah, geride bıraktıklarına bizlere sabır versin. Mekanın cennet olsun, inşallah orada görüşürüz Emice. Yeğenlerin hep seninle. Aralık hep soğuk olur ama bu aralık sensiz daha soğuk be Emice…

2 Ağustos 2014 Cumartesi

Bizim Trabzonspor




     
  2 Ağustos 1967 yılında, İdmanocağı, İdmangücü, Karadenizgücü ve Martıspor'un anlaşıp birleşmesiyle kuruldu bordo - mavi takım. Kimse tahmin edemezdi bu kadar kısa sürede çok büyük başarılara imza atacağını, ihtimal dahi etmiyorlardı belki de.

  47 yıla çok büyük damga vurdu Trabzonspor. Diğer İstanbul kulüpleri gibi direk 1. Ligden başlamadı oysa ki. 2. Ligde şampiyon olup, 1. lige çıktığı ilk 3 sezonda şampiyonluğu göğüsleyen taraftı bordo mavi renkler. Anadoludan çıkan ilk şampiyon ünvanını kazandı. İstanbul'a karşı yarışıyordu, kafa tuttuğu takımlara karşı yarışmak kolay değildi. Her daim dik bir şekilde mücadele etti ve mücadele etmeye devam edecek.







  Yarım asır oldu neredeyse bu şanlı takımın kurulması. Geriye dönüp bakıldığında 7 kez 1. Lig Şampiyonluğu, 8 kez Türkiye Kupası Şampiyonluğu, 1 kez Türkiye kupası, 7 kez Cumhurbaşkanlığı kupası, 5 kez Başbakanlık kupası ve 74-75 yılı Kıbrıs barış kupası şampiyonluğu kazandı. Dile kolay 47 yılda kazanılan başarılar... 

  Trabzonspor'un en büyük destekçisi taraftarıdır. Sonuna kadar kendisine bağlı olan taraftarına çok şey borçludur, onu var eden her zaman ve her yerde yanında olan taraftarıdır. Çok büyük özveri gösteren bu şanlı takımın güzide taraftarı, kupalar için, büyük başarılar için İstanbul takımlarını tutmamış, memleketinin takımı olan bordo - mavi renklere tamamen bağlı kalmıştır...

  Değeri çok büyüktür Trabzonspor'un. Anlatılmaz yaşanılır cinsten bir sevgidir. Dışarıdan bakıldığında kimse anlamaz bunu, özel duyguların yeridir Trabzonspor, uğruna can verenlerin takımıdır Trabzonspor. Bu sevgiyi kimsenin anlamasını da beklemeyiz...

 Şunu bilip şunu söyleriz ki, bu renkler biz var oldukça var olacak. Onunla yatıp onunla kalkacağız, onunla üzülüp onunla sevineceğiz, ona koşup onunla mutlu olacağız. Nefes aldığımız sürece, bu renklere gönül verenleri, bu yolda hayatını kaybedenleri unutmayıp unutturmayacağız.